BIOLOGIA MDE

Η ΚΥΤΤΑΡΙΚΗ ΔΙΑΙΡΕΣΗ

Μάθημα : Βιολογία

Διδακτική ενότητα :Κυτταρική διαίρεση ( Μίτωση-Μείωση)

Διδακτικοί στόχοι:

1. Να κατανοήσουν οι μαθητές  βασικά στάδια της κυτταρικής διαίρεσης
2.  Να κατανοήσουν την έννοια της Μίτωσης και την έννοια της Μείωσης
3. Να μπορούν να ξεχωρίζουν τις δύο αυτές διαδικασίες

Πολλές φορές μια γόνιμη διδασκαλία ενός μαθήματος βιολογίας μπορεί να γίνει με διαφορετικούς τρόπους είτε δηλαδή μέσω της χρήσης εικόνων και διαφόρων βίντεο ή αν θέλουμε να κάνουμε ακόμα πιο διασκεδαστικό το μάθημα μας και μέσα από ένα QUIZ.Μέσω της εφαρμογής HD QUIZ μπορούμε εύκολα να δημιουργήσουμε ένα quiz.

Κάνοντας μια μικρή εισαγωγή στο τι θα αναφερθούμε στο μάθημα  φτιάχνουμε  ένα σχεδιάγραμμα στο πίνακα διαχωρίζοντας τις έννοιες της μίτωσης και της μείωσης.Παραθέτουμε στη συνέχεια σχετικά βίντεο ζητώντας από τα παιδιά να παρακολουθήσουν και να σημειώνουν παράλληλα σημαντικά σημεία του βίντεο που θα τους βοηθήσουν να στο να ξεχωρίσουν τις δύο αυτές διαδικασίες

 

Έπειτα αφού ολοκληρωθεί η παραπάνω διαδικασία γίνονται στους μαθητές διάφορες ερωτήσεις  σχετικά με το τι παρατήρησαν και αν πιο συγκεκριμένα μπόρεσαν να εντοπίσουν τις διαφορές τόσο της μίτωσης όσο και της μείωσης

Στη συνέχεια παραθέτουμε ένα σύντομο quiz έτσι ώστε να διαπιστώσουμε αν έγιναν κατανοητά όσα είδαν στα βίντεο και αν κατάφεραν τελικά να βρουν τις διαφορές των δύο διαδικασιών και να καταλάβουν ότι είναι εντελώς διαφορετικές.Για να ενισχυθεί ωστόσο και η έννοια της ομαδικότητας και της συλλογικής σκέψης χωρίζουμε τα παιδιά σε μικρές ομαδούλες δίνοντάς τους το ίδιο quiz.Τελειώνοντας το quiz κάθε ομάδα ανακοινώνει τις απαντήσεις της ενώ παράλληλα οι άλλες ομάδες σε περίπτωση που έχουν διαφορετική απάντηση μπορούν να την πουν.Μ αυτό το τρόπο,συζητώντας δηλαδή την απάντηση και ψάχνοντας πάντα με τη καθοδήγηση του καθηγητή τη σωστή απάντηση οι σωστές απαντήσεις που θα δοθούν θα γίνουν ακόμα πιο κατανοητές.

Ένα σύντομο quiz με τις έννοιες που θέλουμε να διδάξουμε και να κατανοήσουν οι μαθητές είναι το εξής :

1)Κυτταρικός πολλαπλασιασμός είναι

α)η ανάπτυξη οργανισμών

β)η ανανέωση ιστών

γ)η κυτταρική αναπνοή

δ)η μείωση

2)Στη διαδικασία της μίτωσης  συμμετέχουν

α) χρωματίδες

β) μιτοχόνδρια

γ)κεντρομερίδιο

δ) χρωμοσώματα

3)Στη μείωση συναντάμε τις έννοιες 

α)διπλοειδή κύτταρα

β)ωάριο

γ)γονιμοποίηση

δ)κυτταρική μεμβράνη

4) Η κυτταρική διαίρεση είναι 

α)απλή

β)προαιρετική

γ)σημαντική

δ)απαραίτητη

5)Πριν από την έναρξη της μείωσης έχει προηγηθεί και πάλι η αντιγραφή

α)χρωμοσώματος

β)πλασματικής μεμβράνης

γ)DNA

δ)μιτοχονδρίου

(Δε κατέστη εφικτή η χρήση της εφαρμογής HD QUIZ )

Σίγουρα η διδασκαλία μέσω βίντεο  γίνεται πιο ενδιαφέρουσα και προσελκύει σε μεγάλο βαθμό το ενδιαφέρον των μαθητών.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ

FW:ΙΝΤΕRNATIONAL SCHOOL AWORD

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου  15:00-16:00 στο BRITISH COUNCIL Πλατεία Κολωνακίου 17

 

Ι.ΔΡΑΣΗ ΕΝΖΥΜΩΝ

Τα ένζυμα, γενικά, καταλύουν αντιδράσεις που θα μπορούσαν να γίνουν και χωρίς την παρουσία τους. Με την παρουσία όμως των ενζύμων η ταχύτητα των αντιδράσεων αυξάνεται ακόμη και μέχρι 100 εκατομμύρια φορές. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αντιδράσεις που πραγματοποιούνται, με την παρουσία ενζύμων, μέσα σ’ ένα λεπτό, θα χρειάζονταν 32 μήνες για να πραγματοποιηθούν χωρίς αυτά.

ΙΙ.ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΛΕΞΗΣ

Ο όρος ένζυμο (enzyme) καθιερώθηκε από το Φ. Κίνε (F. Kϋhne) το 1878, για να δηλώσει τις δραστικές ουσίες που βρίσκονται μέσα στα κύτταρα των ζυμών (μονοκύτταροι μύκητες). Προήλθε από τις ελληνικές λέξεις εν και ζύμη. Τυπικά, ένα ένζυμο αυξάνει την ταχύτητα μιας αντίδρασης από ένα εκατομμύριο (10⁶) έως και ένα τρισεκατομμύριο (10¹²) φορές. Κάτι αντίστοιχο θα ήταν η μείωση του χρόνου ζωής από 100 χρόνια σε ένα μόνο δευτερόλεπτο.

ΙΙΙ.ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΕΝΖΥΜΩΝ

1.Η καταλυτική δράση των ενζύμων καθορίζεται από την τριτοταγή δομή του πρωτεϊνικού μορίου τους και χάνεται, όταν η δομή αυτή, για κάποιο λόγο, πάψει να υπάρχει.

2.Δρουν πολύ γρήγορα.

3.Παραμένουν αναλλοίωτα και μετά το τέλος της αντίδρασης μπορούν να ξαναχρησιμοποιηθούν πολλές φορές, ώσπου να καταστραφούν.

4.Εμφανίζουν υψηλό βαθμό εξειδίκευσης

5.Η δραστικότητα των ενζύμων επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες. Σ’ αυτούς ανήκουν η θερμοκρασία, το pH κ.ά.

ΙV.ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΕΝΖΥΜΩΝ

1)Θερμοκρασία: Όπως συμβαίνει στις περισσότερες χημικές αντιδράσεις, έτσι και σ’ αυτές που καταλύονται από ένζυμα (ενζυμικές) η ταχύτητά τους μεταβάλλεται ανάλογα με τη μεταβολή της θερμοκρασίας. Για κάθε ένζυμο υπάρχει μια ορισμένη θερμοκρασία (άριστη), στην οποία η ταχύτητα της αντίδρασης γίνεται μέγιστη.
Τα περισσότερα ένζυμα δρουν άριστα σε θερμοκρασίες μεταξύ 36°- 38°C, που είναι και η θερμοκρασία του σώματος του ανθρώπου. Με την αύξηση της θερμοκρασίας πάνω από το όριο αυτό, η ταχύτητα της αντίδρασης αρχίζει να ελαττώνεται καθώς μειώνεται η δραστικότητα των ενζύμων. Γύρω στους 50° C η μεταβολή στη δραστηριότητα των ενζύμων γίνεται “μόνιμη”. Αυτό σημαίνει ότι δεν επανέρχεται με την ελάττωση της θερμοκρασίας. Αυτό οφείλεται στο ότι τα πρωτεϊνικά αυτά μόρια χάνουν την τριτοταγή δομή τους, χάρη στην οποία είναι δραστικά.

pH: Τα ένζυμα επηρεάζονται από μεταβολές του pΗ. Ισχυρά όξινο ή αλκαλικό περιβάλλον μπορεί να προκαλέσει τη μερική ή την ολική καταστροφή τους. Για κάθε ένζυμο υπάρχει μια ορισμένη τιμή του pH, στην οποία η ταχύτητα της αντίδρασης που καταλύει είναι η μέγιστη. Για τα περισσότερα ένζυμα η τιμή αυτή κυμαίνεται μεταξύ των τιμών pH 5 και pH 9. Τα περισσότερα ενδοκυτταρικά ένζυμα δρουν άριστα γύρω στο pH 7. Αντίθετα, ένζυμα όπως τα πεπτικά, που εκκρίνονται και δρουν σε κοιλότητες του οργανισμού, συμπεριφέρονται διαφορετικά. Η πεψίνη, για παράδειγμα, ένζυμο που δρα στο στομάχι, εμφανίζει άριστη δράση σε pH περίπου 2. Αντίθετα η θρυψίνη, ένζυμο που δρα στο λεπτό έντερο, εμφανίζει άριστη δράση δρα σε pH περίπου 8,5.

V.ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΕΝΖΥΜΩΝ

Χρόνο με το χρόνο η σημασία των ενζύμων για τις εφαρμογές της Βιοχημείας, της Βιοτεχνολογίας και της Βιοϊατρικής αυξάνεται. Συνεχώς ανακαλύπτονται και μελετώνται νέα ένζυμα με τεράστιο ενδιαφέρον για τις προσπάθειες βελτίωσης της ποιότητας ζωής του ανθρώπου.

 

ΠΗΓΕΣ ΕΙΚΟΝΩΝ

https://blog.farmacon.gr/katigories/texniki-arthrografia/kalliergitikes-praktikes/item/2186-i-energeia-ton-enzymon

http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-B106/726/4802,21694/

Πλασματική μεμβράνη ονομάζουμε αυτήν που οριοθετεί το κύτταρο σε σχέση με το εξωτερικό του περιβάλλον. Οι λειτουργίες της, όπως και οι λειτουργίες των υπολοίπων κυτταρικών δομών, απορρέουν από τη δομή της.

ΔΟΜΗ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΗΣ ΜΕΜΒΡΑΝΗΣ

Α.ΡΕΥΣΤΟ ΜΩΣΑΙΚΟ

Το μοντέλο που δεχόμαστε σήμερα είναι αυτό του «ρευστού μωσαϊκού», που προτάθηκε το 1972 από τους Σ. Σίνγκερ και Τ. Νίκολσον. Σύμφωνα με το μοντέλο αυτό, οι μεμβράνες αποτελούνται από μια διπλοστιβάδα, φωσφολιπιδίων κυρίως, ανάμεσα στα οποία παρεμβάλλονται στεροειδή όπως η χοληστερόλη και πρωτεΐνες, οι οποίες είτε βρίσκονται στην επιφάνεια της μεμβράνης είτε βυθίζονται στο εσωτερικό της είτε τη διαπερνούν κάθετα, σχηματίζοντας ένα είδος μωσαϊκού. Συχνά, πρωτεΐνες αλλά και λιπίδια της πλασματικής μεμβράνης εμφανίζονται συνδεδεμένα με υδατάνθρακες (σάκχαρα).Τα σύνθετα αυτά μόρια ονομάζονται γλυκοπρωτεΐνες ή γλυκολιπίδια αντίστοιχα.

Β. ΥΔΡΟΦΙΛΑ-ΥΔΡΟΦΟΒΑ ΤΜΗΜΑΤΑ

Τα υδρόφιλα τμήματα των λιπιδίων στρέφονται προς το ενδοκυτταρικό και προς το εξωκυτταρικό περιβάλλον, που είναι υδατικά. Αντίθετα τα υδρόφοβα τμήματα, δηλαδή οι ουρές των φωσφολιπιδίων, στρέφονται προς το εσωτερικό της κατασκευής, ώστε να αποφεύγουν την επαφή τους με το νερό.Οι έλξεις που αναπτύσσονται μεταξύ των υδρόφιλων τμημάτων και των μορίων του νερού, καθώς και οι έλξεις των υδρόφοβων τμημάτων μεταξύ τους, προσδίδουν στη μεμβράνη σταθερότητα, χωρίς παράλληλα να την κάνουν στατική.

Γ.ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑ ΜΕΜΒΡΑΝΗΣ

Η διατήρηση της ρευστότητας των μεμβρανών έχει μεγάλη σημασία για τη λειτουργία τους. Μεμβράνες που έχουν «στερεοποιηθεί» παύουν να είναι λειτουργικές, γιατί πολλές από τις πρωτεΐνες τους αδρανοποιούνται.

BIOLOGIAPDF

ΠΗΓΕΣ ΕΙΚΟΝΩΝ

http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-B106/85/680,2576/

 

 

 

 

Καλώς ήλθατε στο ΜΔΕ – Διδακτική της Βιολογίας Ιστότοποι. Αυτό είναι το πρώτο σας άρθρο. Αλλάξτε το ή διαγράψτε το και αρχίστε να γράφετε!