Μια από τις αγαπημένες μου παιδικές αναμνήσεις είναι οι αφηγήσεις του ιερέα παππού μου. Μια σχεδόν καθημερινή συνήθεια που είχε το χαρακτήρα ιεροτελεστίας και για χάρη της οποίας παρατούσα ακόμη και το παιχνίδι. Έτσι έμαθα πολύ νωρίς για τις περιπέτειες του Οδυσσέα ,την Ιλιάδα ,τους παγκοσμίους πολέμους ,τη Μικρασιατική καταστροφή και πολλά άλλα. Τα έμαθα με έναν τρόπο που δεν τα ξέχασα ποτέ , εντυπώθηκαν στο μυαλό μου σφιχτοδεμένα με τα συναισθήματα που αισθάνθηκα τότε και τα ηθικά διλήμματα που συζητούσαμε πάντα στο τέλος της αφήγησης. Πριν λίγα χρόνια είχα την τύχη να συμμετάσχω σε επιμορφωτικό σεμινάριο που οργάνωσε η σχολική σύμβουλος ΠΕ 04 Β΄ Αθήνας ,κ. Μαρία Γεωργάτου με εισηγήτρια την υποψήφια διδάκτορα κ. Ναυσικά Καψαλά . Το θέμα ήταν το << Storytelling>> δηλαδή η αφήγηση ως εργαλείο διδασκαλίας. Με μια σύντομη ματιά στη σχετική βιβλιογραφία διαπιστώνει κανείς τη αξία αυτού του αρχέγονου παμπάλαιου εργαλείου στη διδακτική πράξη.
Φαίνεται να λειτουργεί πολύ καλά στο να διεγείρει το ενδιαφέρον των μαθητών, επιτρέπει να θυμούνται καλύτερα τα γεγονότα καθώς εμπλέκεται η λογική με το συναίσθημα, ηρεμεί και εστιάζει το μυαλό τους κάνοντάς το έτσι πιο δεκτικό στις νέες πληροφορίες.(1)Στη διδασκαλία της Βιολογίας υπάρχουν αρκετές βιβλιογραφικές αναφορές σχετικά με την αφήγηση ιστοριών. Η χρήση της αφήγησης ωφελεί πολλαπλά εκτός από τη μαθησιακή ικανότητα ,τη σχέση εκπαιδευτικού μαθητών, ενεργοποιεί το συναίσθημα, την εναλλακτική σκέψη, τη θέαση γεγονότων από ποικίλες οπτικές γωνίες, την κριτική σκέψη, την ενίσχυση της λεκτικής επικοινωνίας και άλλα2.
Μπορείτε να δείτε τη βιβλιογραφία που πρότεινε η κ. Καψαλά εδώ, μια αφήγηση της σχετικά με τη διδασκαλία στην Γ ΄Λυκείου για τη χρήση DDT με τίτλο << Οι κοκκινολαίμηδες που σωπάσανε>> εδώ , καθώς και μια παρουσίαση σχετικά με την Εξέλιξη στο Athens science festival. ΕΔΩ
(1)https://www.classcraft.com/blog/features/teaching-through-storytelling/ΠΙΩΓΙΚΟ
(2) WordPress: Ριζοπούλου Ευσταθία (Νέες τεχνολογίες στην εκπαίδευση)
Σύνδεσμοι σε νέα καρτέλα.