Η περιβαλλοντική εκπαίδευση πρόβαλε ως ανάγκη, μόλις την δεκαετία του 1960,  ύστερα από την εμφανή υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος από τις καταχρήσεις του ανθρώπου. Αυτή η μορφή εκπαίδευσης στοχεύει στην ανάδειξη της ευθύνης του πολίτη για την τωρινή και την μελλοντική κατάσταση του περιβάλλοντος. Επομένως η περιβαλλοντική εκπαίδευση μας αφορά όλους ανεξαρτήτως ηλικίας, κοινωνικοπολιτική τάξης, εθνικότητας και δεν περιορίζεται σε σχολεία και τάξεις. Το παρακάτω σύντομο βίντεο δείχνει με κωμικό αλλά άμεσο τρόπο την λανθασμένη αντιμετώπιση της φύσης από τον άνθρωπο.

Έχουν δοθεί πολλοί ορισμοί στην περιβαλλοντική εκπαίδευση με ευρέως αποδεκτό αυτόν που δόθηκε το 1977 από την UNESCO , «Η περιβαλλοντική εκπαίδευση προωθεί την ανάπτυξη σαφούς αντίληψης και ενδιαφέροντος για την οικονομική, κοινωνική, πολιτική και οικολογική αλληλεξάρτηση σε αστικές και αγροτικές περιοχές. Παρέχει σε κάθε άτομο δυνατότητα απόκτησης γνώσεων, αξιών, στάσεων, αφοσίωσης και δεξιοτήτων που χρειάζονται για να προστατεύσει και να καλυτερεύσει το περιβάλλον. Συμβάλλει στη δημιουργία νέων προτύπων συμπεριφοράς, ατόμων, ομάδων, κοινωνιών προς το περιβάλλον.»

Είναι ιδιαιτέρως σημαντικό να υπάρχουν ευαισθητοποιημένοι εκπαιδευτικοί και να διδάσκονται οι αρχές της περιβαλλοντική εκπαίδευση σε όλες τις σχολικές βαθμίδες, καθώς φαίνεται πως είναι η ουσιαστικότερη λύση. Ξεκινώντας στην προσχολική αγωγή τα παιδιά μπορούν μόλις να ξεχωρίσουν και να αναγνωρίζουν τα στοιχεία της φύσης. Συνεχίζοντας στην δημοτική εκπαίδευση που αναπτύσσεται η αντίληψη για τις τροφικές αλυσίδες και την ”χρησιμότητα” της φύσης για τις βιολογικές ανάγκες του ανθρώπου. Στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού είναι η ηλικία για την ευαισθητοποίηση σε περιβαλλοντικά ζητήματα, καθώς, πλέον μπορούν να αντιλαμβάνονται την ευθύνη των πράξεων τους , ώστε να αναπτυχθεί η ευαισθητοποίηση για τη φύση. Από το γυμνάσιο και μετά τα παιδιά εξελισσόμενα στον χρόνο αντιλαμβάνονται ακόμα πιο περίπλοκα προβλήματα και λαμβάνουν δράση για την αντιμετώπιση τους. Μέχρι την πανεπιστημιακή κατάρτιση επί σχετικών θεμάτων.

Επομένως, η ανάπτυξη την περιβαλλοντική συνείδησης πρέπει να ξεκινάει από την ευαίσθητη ηλικία του νηπίου και να εξελίσσεται μέχρι να τελειώσει ο κύκλος ζωής του ατόμου. Ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι πολύ σημαντικός καθώς αποτελεί πρότυπο για τους μαθητές και η δημιουργία ευαισθητοποιημένων πολιτών είναι στα χέρια του.

Πηγή εικόνας:enviromental education